Strategia podwajania ruletki (lub martyngał) jest najpopularniejszą ze wszystkich strategii. Ale czy to naprawdę się opłaca? Oto zalety i wady tego systemu.
Jak obstawiać zakłady po tym martingale?
Strategia podwajania w ruletce jest używana w przypadku zakładów na 1-18 lub 19-36; czerwony lub czarny; parzyste czy nieparzyste. W porównaniu z innymi zakładami mają największą szansę na sukces (około 50%), ale także najmniejszą wypłatę. W przypadku wygranej wypłata wynosi 1:1, tj. wygrywasz taką samą kwotę, jaką postawiłeś na zakład. Na przykład, jeśli postawisz żeton na czarne i wygrasz, otrzymasz swój żeton z powrotem plus kolejny żeton za wygranie zakładu.
Jak działa ta strategia?
Koncepcja jest bardzo prosta: stawiasz zakład na jeden z wyżej wymienionych zakładów. Po każdym przegranym obrocie podwajasz swój zakład i robisz to, aż wygrasz. Pierwsza wygrana rekompensuje wszystkie poprzednie straty, dając Ci zysk równy Twojemu pierwotnemu zakładowi. W tym momencie rozpoczynasz grę ponownie z pierwotnym zakładem, który ponownie podwajasz aż do następnej wygranej.
Podwój swoje zakłady
Oto konkretny przykład ilustrujący tę koncepcję – powiedzmy na przykład, że stawiasz na czarny. Jeśli wynik jest czerwony, tracisz swój żeton. To jest pierwszy krok martyngału, zamierzasz podwoić swój zakład, więc stawiasz dwa żetony na czarne. Jeśli w końcu pojawi się czarny, wygrywasz dwa żetony. Odzyskujesz stratę z pierwszej rundy (jeden token) i wygrywasz token. Gdyby zamiast czarnego pojawił się czerwony, powinieneś ponownie podwoić swoje żetony i postawić cztery żetony na czarne.
Żeby było jasne, czy strategia podwajania ruletki działa, czy nie?
Teoretycznie koncepcja rzeczywiście ma sens, chociaż na dłuższą metę, ze względu na przewagę kasyna reprezentowaną przez zielone zero, szanse zawsze będą przeciwko graczowi. Prawdopodobieństwo, że piłka wyląduje na zewnętrznym zakładzie, na który postawiłeś swój żeton, jest bliskie 50%, ale nie dokładnie. Jednak to nie jest główny problem martyngału. W rzeczywistości dotyczy to każdej strategii gry w ruletkę, ponieważ po prostu nie ma możliwości zrekompensowania przewagi kasyna.
Niebezpieczeństwa
Głównym problemem tej strategii jest ryzyko, że graczowi bardzo szybko skończą się pieniądze, zwłaszcza po kilku rundach. Jeśli nie, zakłady mogą osiągnąć limit stołu, jeśli gracz przegrał zbyt wiele razy z rzędu, zmuszając go do podwajania i ponownego podwajania zakładu w kółko. Po osiągnięciu limitu gracz nie ma już możliwości ponownego podwojenia swojego zakładu, tym samym nie jest w stanie pokryć swojej linii przegranych. Jeśli gracz dojdzie do punktu, w którym nie ma już szans na podwojenie swojego zakładu, traci ogromne ilości żetonów. I nie tylko gracz traci na raz dużo pieniędzy, ale zwykle dzieje się to w bardzo krótkim czasie. To prawda, że wydaje się mało prawdopodobne, aby gracz przegrał dziesięć razy z rzędu. Strategia Martingale polega na tym, że gracz musi zagrać wiele lew, aby wygrać rozsądną kwotę, ponieważ za każdą udaną lewę Martingale wygrywa tylko jeden żeton; wynik, który prawie nikogo nie zadowoli. Dlatego im większa liczba rozegranych rund, tym większe szanse na złą passę przegranych, a co za tym idzie odpadnięcie lub przekroczenie limitu stołu. To właśnie to ryzyko uniemożliwia doświadczonym zawodowym graczom w ruletkę korzystanie z systemu Martingale. tym większa szansa na złą passę przegranych, a tym samym odpadnięcie lub osiągnięcie limitu stołu. To właśnie to ryzyko uniemożliwia doświadczonym zawodowym graczom w ruletkę korzystanie z systemu Martingale. tym większa szansa na złą passę przegranych, a tym samym odpadnięcie lub osiągnięcie limitu stołu. To właśnie to ryzyko uniemożliwia doświadczonym zawodowym graczom w ruletkę korzystanie z systemu Martingale.
